Gonny Pasman
Auteursinformatie
Gonny Pasman-Sakkers
In 1975 ben ik getrouwd met Pieter Pasman en kreeg daardoor bij het WKZ ontslag, want als getrouwde vrouw mocht ik daar niet blijven werken! Twee jaar later kwam daar verandering in, maar dat was voor mij dus net te laat.
Vanwege mijn “zware papieren” werd ik een paar maanden later als doktersassistente aangenomen bij een huisarts in Soest, waar ik van 1975 tot 2003 zowel bij hem, als bij zijn opvolger heb gewerkt. Eerst fulltime en vanaf 1992 parttime, omdat ik toen ook de taak als boekhouder op het administratiekantoor van mijn echtgenoot op mijn schouders nam. Daartussendoor heb ik ook zes jaar lang freelance schrijfwerkzaamheden verricht voor het blad Schrijven Magazine.
In 2010 besloot ik als avondstudent filosofie te gaan studeren. Al snel werd ik een groot bewonderaar van Plato, niet alleen vanwege zijn filosofie maar ook omdat hij een niet te evenaren schrijver is. Hij bleef mijn favoriet tot we de filosofen van de Verlichting in de 17e eeuw gingen behandelen en Spinoza ter sprake kwam.
Als geboren en getogen Utrechtse kende ik natuurlijk de daar liggende Spinozaweg en de Spinozabrug, maar verder had die naam mij nooit zoveel gezegd. Mede omdat zowel Descartes als Spinoza in de geschiedenislessen op de HBS nauwelijks ter sprake kwam en de roerige jaren zestig, waarin hij na eeuwen te zijn doodgezwegen opeens heel populair werd, pas in 1968 hun hoogtepunt bereikten, toen ik al van school was en klinische chemie studeerde, dus mijn interesses op een ander vlak lagen.
Maar aangekomen bij zijn leven, visies en filosofie vond ik daarin alle antwoorden op de vragen die ik mijn hele leven al had gehad. Ik ging mij naast het verplichte studiemateriaal verder in hem verdiepen en van alle filosofen die daarna de revue passeerden bleef hij er voor mij uitspringen. We waren met vijftien studenten begonnen en vijf (waaronder ik) haalden de eindstreep en tijdens onze afscheidsborrel vroeg onze mentor wat we met onze kennis gingen doen. Ik zei dat ik de studie alleen voor mijn plezier had gedaan en er verder geen plannen mee had. Hij opperde om iets met mijn belangstelling en inmiddels uitgebreide kennis van Spinoza te gaan doen. “Je hebt een Spinozakring in Amsterdam en een in Limburg”, zei hij. “Jij zit in het midden van het land, dus richt er daar ook een op”. Daar moest ik even over nadenken.
Een week later woonde ik een symposium in Rijnsburg bij over de gebroeders De Witt en ontmoette daar Kees Schuyt, die ik nog kende van een paar gastcolleges. We raakten met elkaar in gesprek en ik vertelde hem van het advies van mijn mentor. Kees Schuyt was direct enthousiast en bood spontaan aan een cursus te komen geven en in maart 2014 richtte ik de Spinozakring Soest op.
Drie jaar later kwam Kees Schuyt zijn boek: Spinoza en de vreugde van het inzicht uit dat hij, zoals hij in het voorwoord schreef, mede had kunnen schrijven naar aanleiding van de cursussen die hij bij ons had gegeven. Hij bracht mij ook in contact met Henri Krop en Paul Juffermans en zo rolde de bal steeds verder.
Vanwege mijn “zware papieren” werd ik een paar maanden later als doktersassistente aangenomen bij een huisarts in Soest, waar ik van 1975 tot 2003 zowel bij hem, als bij zijn opvolger heb gewerkt. Eerst fulltime en vanaf 1992 parttime, omdat ik toen ook de taak als boekhouder op het administratiekantoor van mijn echtgenoot op mijn schouders nam. Daartussendoor heb ik ook zes jaar lang freelance schrijfwerkzaamheden verricht voor het blad Schrijven Magazine.
In 2010 besloot ik als avondstudent filosofie te gaan studeren. Al snel werd ik een groot bewonderaar van Plato, niet alleen vanwege zijn filosofie maar ook omdat hij een niet te evenaren schrijver is. Hij bleef mijn favoriet tot we de filosofen van de Verlichting in de 17e eeuw gingen behandelen en Spinoza ter sprake kwam.
Als geboren en getogen Utrechtse kende ik natuurlijk de daar liggende Spinozaweg en de Spinozabrug, maar verder had die naam mij nooit zoveel gezegd. Mede omdat zowel Descartes als Spinoza in de geschiedenislessen op de HBS nauwelijks ter sprake kwam en de roerige jaren zestig, waarin hij na eeuwen te zijn doodgezwegen opeens heel populair werd, pas in 1968 hun hoogtepunt bereikten, toen ik al van school was en klinische chemie studeerde, dus mijn interesses op een ander vlak lagen.
Maar aangekomen bij zijn leven, visies en filosofie vond ik daarin alle antwoorden op de vragen die ik mijn hele leven al had gehad. Ik ging mij naast het verplichte studiemateriaal verder in hem verdiepen en van alle filosofen die daarna de revue passeerden bleef hij er voor mij uitspringen. We waren met vijftien studenten begonnen en vijf (waaronder ik) haalden de eindstreep en tijdens onze afscheidsborrel vroeg onze mentor wat we met onze kennis gingen doen. Ik zei dat ik de studie alleen voor mijn plezier had gedaan en er verder geen plannen mee had. Hij opperde om iets met mijn belangstelling en inmiddels uitgebreide kennis van Spinoza te gaan doen. “Je hebt een Spinozakring in Amsterdam en een in Limburg”, zei hij. “Jij zit in het midden van het land, dus richt er daar ook een op”. Daar moest ik even over nadenken.
Een week later woonde ik een symposium in Rijnsburg bij over de gebroeders De Witt en ontmoette daar Kees Schuyt, die ik nog kende van een paar gastcolleges. We raakten met elkaar in gesprek en ik vertelde hem van het advies van mijn mentor. Kees Schuyt was direct enthousiast en bood spontaan aan een cursus te komen geven en in maart 2014 richtte ik de Spinozakring Soest op.
Drie jaar later kwam Kees Schuyt zijn boek: Spinoza en de vreugde van het inzicht uit dat hij, zoals hij in het voorwoord schreef, mede had kunnen schrijven naar aanleiding van de cursussen die hij bij ons had gegeven. Hij bracht mij ook in contact met Henri Krop en Paul Juffermans en zo rolde de bal steeds verder.
De Spinozakring is geen stichting of vereniging, maar een idealistisch en particulier initiatief van mijzelf. Ik bekostig ook alles uit eigen zak en probeer elk jaar quitte te spelen tussen de kosten en de opbrengsten uit cursussen, lezingen en symposia.
Tot februari 2020 deed ik de hele organisatie alleen maar besefte dat als ik wegviel, ook de Spinozakring Soest zou ophouden te bestaan. Na een voorzichtige rondvraag meldden een paar leden van het eerste uur zich aan om een aantal taken op zich te nemen en daarmee het voortbestaan van onze kring te garanderen.
Jan Mendrik nam meteen de website over en breidde die fors uit en houdt in navolging van Stan Verdult daarin ook een blog bij.
Daarnaast nam hij samen met Rob Wouters en Dick Blaauboer het technische gedeelte op zich en verzorgen zij de onlineverbindingen tijdens cursussen, lezingen en symposia.
Ook doen ze alle drie voor de website verslag van diverse Spinozabijeenkomsten en evenementen.
Pieter Potter is latinist. Hij vertaalt vele Latijnse teksten voor ons en spoort daarnaast allerlei belangrijke documenten voor ons op.
Henri Krop meldde zich met zijn ruime ervaring en Spinozakennis aan als mijn adviseur.
We overleggen ook met elkaar over de inhoud van de nieuwe programma’s. Ik ben heel blij met hun steun en zeg dan ook:
Tot februari 2020 deed ik de hele organisatie alleen maar besefte dat als ik wegviel, ook de Spinozakring Soest zou ophouden te bestaan. Na een voorzichtige rondvraag meldden een paar leden van het eerste uur zich aan om een aantal taken op zich te nemen en daarmee het voortbestaan van onze kring te garanderen.
Jan Mendrik nam meteen de website over en breidde die fors uit en houdt in navolging van Stan Verdult daarin ook een blog bij.
Daarnaast nam hij samen met Rob Wouters en Dick Blaauboer het technische gedeelte op zich en verzorgen zij de onlineverbindingen tijdens cursussen, lezingen en symposia.
Ook doen ze alle drie voor de website verslag van diverse Spinozabijeenkomsten en evenementen.
Pieter Potter is latinist. Hij vertaalt vele Latijnse teksten voor ons en spoort daarnaast allerlei belangrijke documenten voor ons op.
Henri Krop meldde zich met zijn ruime ervaring en Spinozakennis aan als mijn adviseur.
We overleggen ook met elkaar over de inhoud van de nieuwe programma’s. Ik ben heel blij met hun steun en zeg dan ook:
“Bedankt mannen. Door jullie toetreding is de Spinozakring Soest flink verrijkt en blijft het bestaan van de kring gewaarborgd”.
23 aug 2022